Zgodnie z Ustawą o Wspólnotach Mieszkaniowych (1994 r.) Wspólnota powstaje w momencie ustanowienia odrębnej własności pierwszego lokalu mieszkalnego (nie ma potrzeby zawierania między właścicielami dodatkowych umów); osoba, która posiada akt własności lokalu (mieszkania), w pierwszym rzędzie jest jego właścicielem, w drugim zaś członkiem wspólnoty mieszkaniowej. Przynależność do wspólnoty mieszkaniowej jest automatyczna, następuje z mocy prawa. Nie jest to zatem wola właściciela. Członkostwo narzucone jest przepisami prawa i wynika z faktu zaistnienia konkretnej sytuacji. Do Wspólnoty należą wszyscy właściciele mieszkań w obrębie danej nieruchomości. Wspólnota mieszkaniowa może nabywać prawa, zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozwana. Istnieją dwa rodzaje wspólnot mieszkaniowych:

1/ mała wspólnota mieszkaniowa – gdy lokali jest nie więcej niż 7. Zarządzanie odbywa się na zasadzie przepisów o współwłasności, a czynności wykraczające poza zakres obowiązków zarządu wymagają wyrażenia zgody przez wszystkich właścicieli.

2/duża wspólnota mieszkaniowa – gdy lokali jest więcej niż 7. Decyzje mogą zapadać większością głosów, które liczy się według posiadanych przez członków wspólnoty udziałów. Głosowanie może się odbywać zarówno podczas zebrania, jak i korespondencyjnie.